günlerden pazardı,hava soğuktu,
yine yokluğunu biriktiriyordum hasret kumbaramda,
yine umut tohumları ekip,
sensizlik biçiyordum,
oysa,oysa günlük,ben seni;
başım sıkıştığında arkamı yaslayabileceğim
ulu bir çınar ağacı sanmıştım,
ama gene yanılmışım,bunuda geç anlamışım,
oysa ben seni hep benimsin sanmıştım,
hep yanımda canımda sanmıştım,
hep elde var bilmiştim,
ama gene yanılmışım,bunuda geç anlamışım,
gündüz vakti düş görmüş,
seni canımdan öte can bellemiştim,
ama sen ne yaptın ya günlük ne yaptın,
bu sefer CAN ımı çok acıttın günlük,
bu sefer acıdı can hemde çok......
üflesende geçmez artık boşuna uğraşma
bu sefer acıdı can hemde çok.....
Kayıt Tarihi : 6.2.2010 09:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler..
TÜM YORUMLAR (2)