Sensizlik Şiiri - Nermin Gültekin

Bir saniyem bile geçmiyor sensiz,
Kalbimin atışı yavaşlar diye,
Dışarı çıktım yürüdüm biraz,
Vitrinlere baktım kafa dağıtmak için,
Sokakta mendil satan cocuğun
Gözlerine baktım…
Öyle mahsun ve umut dolu ki,
Ve yine seni hatırladım,
Sensiz eve dönüşümde,
Yine sen varsın yanımda,
İyisi mi eve gitmeyeyim ben,
Denizi özledim mavirengi,
Denize koşmak istiyorum,
Seni düşünmemek için,
Bir kayaya doğru yürüdüm,
Nerden bileyim üzerinde,
İsimlerimizin baş harflerinin olduğunu,
Çıkıp o kayadan atlamak geldi içinden,
Ölüm hiç bu kadar tatlı gelmedi bana,
Sensizlik ne zormuş sevgilim,
Havanın kararması bile unurumda değil,
Kara kara bulutların gölgesi düştü denize,
Deniz coşmuş dahada güzel,
Akşamın hüzünü martıları sardı,
Hepsi yine süzülmekte havada,
Karlı dağlar gecenin rengine direniyor,
Bir ben sensizliğe direnemiyorum,
Gel bana,al beni,götür beni buralardan.