Sensizlik Şiiri - Kasım Kavran

Gözümün daldığı uzaklar şimdi sensiz
Kalemim öksüz,yüreğim yorgun
Hızla çarpan kalbim şimdi durgun
Ve bu senin için kendimi bıraktığım son uçurum.

Karanlıkları rahatsız etmiyorum artık sokağınızda
Ve beklemiyorum hergün şu köşebaşında
Hayal etmiyorum o kahrolası gözlerini
Sevmiyorum bakışını,gülüşünü
Hatırlamıyorum tek sana aldanışımı

Ne kadar sitem etsem de bil ki sevgimdendir bu cefa
sevdamı gözlerine gizledim seni de bana
bendeki sen şimdi çıkmaz sokaklarda
gecelerim kayıp,gündüzlerim harab olmuş
senden bana kanayan bir aşk...
gönlümü viran bırakan gündüzler kurşunlanmış
mahallenin delikanlısı sensiz kalmış.
sen duyma, bilme, görme, tanıma
ben tanıyorum nasılsa
kalbimi yarım bırakan sevdayı
delikanlıya yakışmayan yıkılmayı
gözümde bir damla yaş misali seni saklamayı
ağlamaya kıyamadığım seni şmdi çok uzaklara bırakmayı
biliyorum
biliyorum hayat yine geçer sensiz
kıyılarıma hayalin çarpar
Bu sevda beni yüzbinkez yıkar
Yollar bitmez geceler uzar...