Sensizlik Şiiri - Faruk Tengüz

Bir kördüğüm sanki yalnızlık
Bir yaprağın hazan esintisinde
Dalından sökülürcesine boynu bükük
Boşlukta öyle süklüm püklüm
Bir çare garip düşüşü misali
Buruk, mahzun bir iç serzeniş
Bende sensiz kalakalmak
Her sonbaharda sessiz sedasız …..

Bir kısırdöngü sanki yalnızlık
Bir tırtılın ölümsüzlüğün en kısa anına,
Yediverenden gökkuşağına
Kanatlanmak, hür olmak arzusuyla
Rengini, tadını alacağı çiçeğinde
Kozasını örüp içine kapanması misali
Mevsimsiz, zemheri bir doğum sancısı
Bende sensiz kalakalmak
Her sonbaharda sessiz sedasız

Bir eğretilenme sanki yalnızlık
Bir pervanenin dönerken mumun ekseninde
Peykinde canan sonsuzluğunu tatmak
İştiyakıyla, bir haftalık canını kor ateşlere,
Yangınlara gözünü kırpmadan atması misali
Yakıcı, acı yoklukta var olmak çabası
Bende sensiz kalakalmak
Her sonbaharda sessiz sedasız

Bir feryadı figan sanki yalnızlık
Hasretin dağ dalı, velveleli darağacında
Leyla’sın da idamı hüküm ferman buyrulmuş
Yıldızsız ayaz gecelere, kar beyazı ölümlere
Yürüyen, yol alan mecnun misali
Bir sükûnet, gurbet içinde gurbet
Bende sensiz kalakalmak
Her sonbaharda sessiz sedasız

Aşk seyyahı (Faruk tengüz)
Işığım, aşkım...hazanım