Sensizlik... Şiiri - Fatih Özkarabıyık

Bazen Seyri değişir hayatın.
Bazen hayata bakış açısıda değişir..
Bazen herşeye bakmak eziyet gelir..
Bazen..Ama bazen neyin nerde olduğunu.Nerede olmak istediğini düşünürsün..
Esaret, mahkumiyet ve sessizlik boş gözlerle baktığın duvarlara bir portre gibi yansır..
Tanıyamaz..Göremez.Söyleyemez susamazsın..
İnsan hayatında bir çok şey olmak isteyip sadece Tek birşey olabilir..
Ve diğer birçok şeyi yaşama isteği boğazında düğümlenip kalır
Kelimeleri o kadar kusursuz bir araya getirmek lazımdır ki.
Belki o zaman biraz olsun yüreğinde sızlayan anımsamaları kağıda dökebilesin..
Umut herşeydir ve hiç birşey oluşunun resmidir.
Bir fotoğraf karesidir bazen, bazen bir içgüdüdür umut..
Ama umutlar bazen hayallerin kan davalısıdır.. Ve gördüğü yerde vurur şah damarına bıçağını.. Kanatır..
Unutmamak lazımdır ki, ağlamak hala insan olan bir takım hislerimizin kalmış olduğunun kanıtıdır..
Son bahardaki çiçek polenleri yüzünden hapşırmamız hala insan olan bir takım duyguların vesikasıdır..
Diplomalarımız kağıtların üzerinde geçerlilik arz ederken,
Kazancımız ve kayıplarımız hiç bir kağıda yazılmaz ve üzerinede hiç bir damga vurulmaz.

Umursamaz yaşamak mı doğru acaba..
Yoksa umursayarak her hissi sonuna kadar acı,tatlı,gerçek,yalan,rüya,gerçek yaşamak mı doğru olan bulamadım..
Lakin bir vakte kadar çokda şık olmayan ÖZGÜRLÜĞÜME kavuşacağım..
Usta-Çırak ilişkisindeki en güzel dialog şudur elbet;
Yoruldum Usta..
Yorulmak yok ÇIRAK..
Hep böyle değilmiydik..
Yorulan, dinlenen sonra tekrar yorulan..
Eziyet hayatı yaşamak değil, eziyet kurtuluştan açılan pencerden tüm gayretimizle geçmeye çalışmaktan kaynaklanıyor..

Hayat herkese yalan söylüyor yer yer..
Ama zorumuza giden hayatın söylediği değilde, kendimize söylediğimiz yalanlar değil mi..
Hadi geçelim bu satırları..
Hayat Mavi ile yeşilden ibaret bir doğa harikasıyken..
Karanlıkların Siyahını sevenlerde bizleriz..

Sonsuzluğun Sonunda..Derinliklerin Yüzeyinde, Güneşin ıslaklığında
Yorulmadan Koşmaya Devam..
Hayal et ve Asla Vazgeçme..