Sensizlik Şiiri - Mustafa Daş

Bak bugün de sensizim bugün de çaresiz.
Dolaşıyorum aklımda hayalinle bomboş sokaklarda.
Gittiğin günden beri dar geliyor bana bu şehir.
Boğuyor beni sensiz aldığım her nefes.
Parçalıyor beynimi sensizlik düşüncesi.

Baktığım her yerde sanki seni görecek gibi oluyorum.
Her an bir köşe başından karşıma çıkacak gibisin.
Bu yüzden bütün gün sokakları karış karış geziyorum.
Ama ne çare bir türlü şu karanlık gönlümün güneşine,
Neşeye muhtaç ömrümün neşesine rastlayamıyorum.

Seni arayışlarım sonuçsuz kalıyor her gün.
Her akşam yine sensiz ve çaresiz olarak dönüyorum,
Sen yokken bana mezar gibi gelen evime.
Ve kendi kendime kızıyorum.
Neden izin verdim sanki gitmene?

Aklımda ki bütün düşünceler sana dair,
Senden başka hiçbir şey düşünemiyorum.
Sana susuyorum, sana acıkıyorum ve yalnızca seninle yaşıyorum.
Ve ben yalnızca seni, tek seni seviyorum
İnan sevdiğim bana gelmediğin her gün ben bin kere ölüyorum.