Sensizlik Şiiri - Turgut Uzdu

Ne bir türlü sabahı olmayan geceler
Ne parlayan yıldızlar
Unutturamıyor seni
Sıralanıp hayallerime
Gülümseyen kızlar.
Öylesine zor ki seni beklemek
Gidişin tüm gerçeklerin ölümüydü
Bir türlü anlayamamıştım
Yüreğime batan
Diken miydi, gül müydü.
Gelir misin meçhûl
Gidişin her an yaşadığım gerçek
Bu kadar zalim miydi gözlerin
Bilirdin yüreğime her saniye
Sensizliğin gelecek.
İçim burkuluyor
Midem isyanlarda kıvranır
Dudaklarım gülümsemeye hazır
Mehtap olsa, güneş doğsa
Sen dönüyorsun sanır.
Sensizlik büyüdü içimde
Artık ben sensizim gülüm
Ya döneceksin
Ya da beni kurtaracak bir şey bilirim
Ölüm.