Dertliyim derdimi kimler dinler,
bir ben bir sen birde karanlık sokaklar.
Yırtılıyor çocuk ruhum içimden,
Sen çok uzaklardasın,
ama aslında kalbimin tam ortasındasın.
O deniz kenarında dolaştıgımız parkta el ele,
o küçük ellerinin sıcaklıgını hissediyorum ellerimde,
Sen yoksun ama,
sensizligin hep burda....
28.10.2008(beyoglu nevizade)
Ohannes ÇakraklıKayıt Tarihi : 31.10.2008 12:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ohannes Çakraklı](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/31/sensizlik-634.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!