Sensizlik Şiiri - Şeref Işı

Bu sabah uyandım yine hasretine perdemi açarak
Üzerimde yokluğuunun amasız ağrısı
Biliyorum kızacaksın ama
İlk işim yine bir sigara yakmak oldu
Bir süre gökyüzüne baktım
Göçmen kuşlar sıcak iklimler aramaya başladı
Bense senin sıcaklığından çok uzaklardayım
Uzamış sakalım ve ütüsüz giyisilerimle çıktım evden
Üzerimde ve kolumda ykoluğunun ağırlığı
Alt komşumuzu hatırlarsın yeni bebekleri oldu
Adını hayal koydular,bizde eylül koyacaktık
Karşılaştık selam verdiler sanki yaşıyormuşum gibi
Kararsız adımlarla yürüdüm bi süre
Bugün pazar herkes evinde ilesiyle kahvaltı yaparken
Ben tek başıma bu sahilde
Neyse yokluğunu birtürlü kabullenemediğim için bu sitemler
Seni çok özledim
Sana yaklaştıkça içimde garip bir heyecan
Geceden yağan yağmur caddeleri ıslak toprağı ise çamur yapmış
İşte geldim senin toprağında ıslak ama çamur olmamış
O beyaz taşına yüzünün güzelliği sinmiş
Çok erken bıraktın beni
Şimdi sensiz bu dünya cehennem ateşi
Bedenim çürüdükçe ruhum yenilenip aynı ızdırabı çekiyor
Sana kavuşmak için günleri sayıyorum
Bekle sevdiğim bende geliyorum
Çünki seni çok ama çok seviyorum...