Sensizlik Şiiri - Fatma Yalçınkaya

Sensizlik içimi eritti,yaktın da kül ettin beni
Gözüm kör,kulağım sağır,gittin de unuttun beni
Bilesin ki dayanılmaz oldu hasretin,
Gecem kara,gündüzüm zifiri benim
Her an gözümün önünde haylin,
Gittin de dertlere saldın beni
Ağaçlar da yaprak olam sararam,
Yokluğun zati sararttı beni,
Yere düşem rüzgarlar da savrulam,
Hasretin yerde yere vurdu beni
Nolurdu kara bir taş olaydım da,
Yar bağrına sarsaydı beni,
Esen Rüzgar olaydım da
Yar tenine atsaydı beni..