Her taraf karanlık, güneş ışığından yoksun
Birde o küf kokusu yokmu, burun direklerimi sızlatan
Seni görmeyeyim diye, etrafımda betondan duvarlar
Duvarlar gökle iç içe sevişir gibi; sen nerdesin
Yüzünü görmek istiyorum,
Gökyüzüne ulaşan beton duvarlar geliyor hayalime
yüzünü göremiyorum
Kokunu almak istiyorum,
Kahpe nem, kahpe küf kokusu karışıyor kokuna
kokunu alamıyorum
Gülüm, gülüm sensiz nefes alamıyorum
Burda her mevsim aynı,
Yaz, kış, bahar nedir unuttum
Güllerin kokusunu, denizin rengini
Kuşlar nasıl uçardı unuttum gülüm
Bir gülen gözlerin kaldı aklımda
Seni, sensizligini yaşıyorum
senden çok uzakta
Seni, sensiz yaşıyor
seninle birlikte ölüyorum.
(1999)
Canan TüylüKayıt Tarihi : 4.3.2008 09:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (4)