Sensizlik Şiiri - İnanc Delibalta

Kışı üfle bakışlarınla avare gözlerime
Takadını yitirdi ahımla filizlenen cümleler
İnancı kalmadı kelimelerin muratsız sözlerime
Husranın savkıyla savklandı gölgeler

Deren ben olsam muhabbetin güllerini
Tutunmak için uzatsam gözyaşlarına ellerimi
Hu çeken dervişlerin niyazında
Beslerim seni kovalaklar içinde damarlarımda

Burcu burcu kokuyor tutsaklıklar
Gündüz güneşiyle kaybolan karanlıklar
Ülfetin canına can olan
Nurunla parçalanır huysuz parmaklıklar

Bak intizar ağlıyor senin visaline
Yanıyor bin bir dert içinde biçare haline
Burak senin için uçuyor
Çağların ötesindeki mabedine

Artık yutkunamıyorum sensizlikle
Kumsaldaki tek bir kum tanesi gibi
Saçlarımı ıslatan deli dalgalar gibi
Geziniyorum sensizliği, güz yağmurları ile