Sensizlik Şiiri - Mahmut Akar

Beyaz yağmurlarda yürüyorum sensizliğe
Hiç bıkmadan usanmadan sımsıkı seni düşünüyorum
Hala içimde sana karşı eskiyen bir şey yok
Eskisi gibi taptaze,yüreğimde yaşıyorsun.

Sensizliğin benden bir hayat çaldı
Hiç neşeli değilim sensizliğin olduğu yerde.
Bir ihtiyar edası çökmüş yüreğime
Şakaklarımı beyazlar bürümüş,
Yüreğimi kapkara bir hüzün…
Eskisi gibi değilim işte!
Mutluluğun gerisinde zamana tutunup gidiyorum.
Turnalardan uzaklara haber gönderiyorum,
Senden belki bir haber var umuduyla…
Yalnızlık ve hasret beni kül etmiş
Sensizliğinizin bu kadar zor olduğunu
Bir ben bilirim sana karşı.
Ruhum ölmüş bedenim can çekişiyor
İki nefes arasında yaşıyorum
Aldığım nefes içimi yakıyor,
Verdiğim nefes sensizliği haykırıyor
Çekip gitmen bu cana ızdırap olmuş.
Şayet bir gün dönersen
Bu cana sensizliği bir sor.
Sana karşı çekilen hasretin
Ne kadar ağır olduğunu,
Sensizliği,sessizce öğrenirsin zavallı yüreğimde.