Sensizlik Şiiri - İpek Nur Özkonuk

bak yine akşam oluyor
bir sensizlik ki çöküyor sokaklara
yaz mevsiminde üşüyorum yine
sensizlik sarıyor tüm bedenimi
buz gibi...
iki damla yaş süzülüyor yanaklarımdan
biri bensem diğeri de sensizlik
elimden tutmuş bütün umutlarım
kulağıma güzel öyküler fısıldıyorlar
sen gibi...
sensizliğinde kaybolan benliğimi arıyorum
sakın çıkma karşıma sensizliğinin içinde
sonra bir berber dükkanından süzülen
notalar doluyor kalbime
seni hatırlıyorum
sır gibi...