Sensizlik, bir çığ gibi düşerken yüreğime,
Her akşam bin defa soludum hasretliğini.
Sesini dinledim rüzgârların, belen tepesinde
bir nefes kokuna, bir ömür verdim.
Ellerimle söktüm de yüreğimden ruhumu,
salınıp gezdiğin yollara serdim.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta