Sensizlik Şiiri - Mehmet Süzme

Hüzün dolu bir akşam daha
Sensiz geçen bir günün ardından
Hüzün dolu bir akşam daha
Bugün de seni bana getirmedi güneş
Yalnızlığa mahkum etti beni
Sensizliğe teslim etti bedenimi
Fakat biliyorum bir gün seni bana getirecek
Güneş bir gün senle birlikte doğacak dünyama
Buruk bir ümitle de olsa bekliyorum
Bekliyorum,çünkü..
Şu an karşımda resmin
Gözlerin gözlerimde bu şiiri yazıyorum
Kalbimde sen,aklımda tenin
Karşımda bedenin bu şiiri yazıyorum
Bir elim kalemde
Bir elim sende bu şiiri yazıyorum
Gözyaşlarımla ıslanan kağıda
Bir kaç kelime karalıyorum
Her kelimede senin resmin
Her cümlede sen varsın
Sensiz hiçbir şeyim yok ki zaten
Yediğim ekmeğimde içtiğim suyumda
Aldığım nefesimde sen varsın
Bunları okurken ne düşüneceksin acaba
Ya da okuyacak mısın ki.
Kim bilir?
Eğer okuyacağını bilsem
Okurken beni düşünmen için neler vermezdim ki
Herşeyimi verirdim.
Sana olan sevgim dışında
Çünkü içinde senin olduğun bir şeyi kimselere veremem
Sen hep benim olacaksın
Aslında kendimi kandırdığımın farkındayım
Sen benim değilsin.
Sana karşı hissettiğim duygular benim
Galiba vakit geldi
Ayrılıyorum senin şehrinden
Gözlerim sensizlik içinde sana kapanıyor
Sensizliğin bittiği gün doğum günüm olacak biliyorum
Seni seviyorum,seni seviyorum,seni seviyorum…