Sensizlik Şiiri - Songül Atiş

Sonbahar yaprakları savrulurken dört bir yana
İnan, sensiz yaşamak ağır gelecek bana
Radyoda çalarken ikimizin şarkısı
Belki bir gün gelirsin diye bakacağım yollara
Her kapı çalışında fırlayacağım yerimden
Gelmesen bile hayalinle, kokunla yaşayacağım
Belki de yaşlanacağım.
Beklemek çok zor.
Gelmeyeceğini bilerek beklemek ise,
Ölüm bana…..

Sen uzaklarda beni düşünmezken
Ben her yerde seni göreceğim, seni duyacağım,,
Sen oralarda mutluyken
Ben buralarda senin yasını tutacağım
Karalar bağlayıp hep ağlayacağım
Yaşamak için bir sebebim olmayacak belki ama
Ben senin varlığınla hayat bulacağım…

Bakışların olmadan yaşamak ne kadar acı verecekse bana
Yüreğime nasıl batacaksa diken misali yokluğun
Güneş, nasıl doğacaksa sensiz günün sabahında
Gözlerimden akan yaşın, yüreğimden akan kanın bir önemi olmayacak
Çünkü sen yoksun…gelmeyeceksin

Yağmurda ıslandığımız gün gibi ben hep yağmurda ıslanacağım
Sen yanımda olmayacaksın ama ben seni yağmur damlasında bulacağım
İçimde büyük yaralar olacak belki ama, varsın olsun
Ben senin hayalini merhem diye süreceğim yarama
Belki sen gibi olmayacak ama ben yinede iyileşeceğim..

Sen, bendeki sensizliği hiç anlamayacaksın
Ve hiçbir zaman koparamayacaksın seni benden
Avuçlarım boş kalsa da
Gözlerim yaş dolsa da
Odam sensiz aydınlanıp sensiz kararsa da
Güneş sensiz doğup sensiz batsa da
Her güne inat.. her şeye inat…
Sana inat…
Ben seni sensiz yaşayacağım
Sensiz yaşlanacağım…