sensizlik,
kör bir kuyu
bir düşüyorsun
her yer karanlık
göz gözü görmüyor
tutunmak için bir yer yok
bir ışık yok
kıpırdayamıyorsun
çıkmaya çabalıyorsun, imkansız
sesi bile çıkmıyor adamın bu kör kuyuda
imdat diyemiyorsun
ya gelen sen olmazsan
ne değişecek
gene kör kuyu
gene kör kuyu
gel artık çıkar beni
seni özlüyorum
Kayıt Tarihi : 5.7.2002 09:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)