Sensizlik Şiiri - Ersin Demirşah

Çelik kapının yarasında süzülen ay ışığı
Solgun, bitkin, tükenmiş
Çıplak duvarın soğuk bedenini okşarken
Ümitsiz, yaşlı, çaresiz

Tozdan, topraktan soluksuz  yolların
Göğsünde kalan nefes , son bir nefes.
Yoksul, kimsesiz , hüzünlü
Kuzey yıldızını taşırken kayıp gökyüzüne
Vefalı, fedakar, cesur

Eşiğinde gülüşün.
Masum, sade, çocuksu
Yankılanan bir ses, sadece bir ses
Ruhu okşayan,berrak, tılsımlı
Hayat veren tanrısal bir ezgi.

Ötesi mi...
Ötesi hiçlik, yokluk, manasızlık
Ötesi sensinsizlik...