Sensizlik Şiiri - Şükrü Fidan

Sensiz geciyor gunlerim,
Sabahları sensiz uyanıyorum.
Aksamları sessiz ve sensiz oluyor,
Seni cok seviyorum anne.
Aksamları ustum acılıyor.
Bir el yorganı ustume örtuyor,
Sensin diye seviniyorum,
Gözlerimi actıgımda;
Karsımda senin yerine baska biri var,
Bilsen seni ne cok özledim anne.

Buralar senin yanın gibi sıcacık degil,
Yemekleri senin yaptıklarına benzemiyor.
Bahar havası yok buralarda,
Soguk bir kıs gibi benim icin.
Hep birseyler aradım burada,
Hep bir seylerin eksikligini hissettim.
Bu eksiklik senin dudaklarındaki tebessum,
yanaklarındaki gamze ve;
Bana olan sonsuz sevgindi.
Bilsen seni ne cok özledim anne.