Sensizlik Şiiri - Necat Necdet Demircan

Ey gözlerinde sevgi büyüten Çocuk!
Gel sen her gece
Düşlerimin orta yerinden geç
Ne eylersen eyle; "Seni ağlatanı değil, seninle ağlayanı seç…"

Isıtmak için mavisi buz kesmiş gökyüzünü
Masum bir sevda üfledim
sabahın karanlığından senin aydınlığına
Kahve buğulu gözlerinin öteki yüzünde
Güneş çoktan battığında…

Anılarımın içindeki baharatlı hüzünler
gem vuruyor tebessümün hırçın kanatlarına
kapatılırsa gülümsemelerim haralara
bil ki;
tez alışır tutsaklığa…

Martılardan önce geldi seni taşıyan gri bulutlar
Yağmur damlasının bebekliğine sarıldığımda anladım
rüzgârı kucakladığını
ve hissettim
iyot kokusuyla beni aldattığını...