Sensizlik Şiiri - Gürsel Güveloğlu

Uzakta olsan da duyulur sesin,
Her gece aklıma, kokar sensizlik.
Kaderimi bilmem seven herkesin,
Çilekeş bağrımı, yakar sensizlik.

Dünya dönüp akşam olduğu zaman,
Vuslat ümitleri solduğu zaman,
Duygular gözüme dolduğu zaman,
Bana tepelerden, bakar sensizlik.

Faydası olur mu dualar versem,
Çıkartıp kalbimi önüne sersem,
Uzaktan koklayıp,hayalin görsem,
Çağlayıp gönlüme, akar sensizlik.

Ne zaman düşünsem bizim elleri,
Koluma dolanır ince belleri,
Bu viran bahçede yanmış gülleri,
Boynuma borç edip, takar sensizlik.

Duman olup şu gönlümü bürüsen,
Tutup saçlarımı yerde sürüsen,
Benimle beraber aşka yürüsen,
Belki de Gürsel’den, bıkar sensizlik.

(2 Mart 1981- Ankara)