Yaşamak zor gecenin karanlığında,sevginin ayazında
Artık bende bir yolcuyum bitmek tükenmek bilmeyen uçurumlarda
Ölüm vız gelir bana,damarlarıma,senle akan kanıma
Hiç mi ölmedim sensiz yollarda,umut denizinde,sessiz sokakta,3-5 nöbetlerinin soğuğunda
Ve hiç mi ağlamadım bu imkansız aşkımıza
Tek tesellim sevgim oldu hiç bitmeyen sana
Ve hala çarpan kalbim seni gördüğünde,aşkına
Gözümü kırpmadım yok olmaya sırf senin uğruna
Ama tek korkum,tek korkum var hayatta
Oda sana doymadan ölmek varlığınla anlam kattığın dünyamda...
Kayıt Tarihi : 14.10.2006 17:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)