Sensizlik Şiiri - Mehmet Narçiçek

Esen rüzgarın sarhoşluğuna kapılmış
Gidiyor ömrümün diğer yanı savuruyor saçlarını
Tıpkı denizin dalgaları gibi dalgalanıyor saçların
Ve ben ölmekteyim sen görmesende ölmekteyim

Bir bulutun gözlerinden akan gözyaşını düşün
Kapkara gecenin suratını anımsatıyor yalnızlık
Ama yinede ben seni sevmekteyim
Sen olmasanda ben seni sevmekteyim

Sensizlik bir volkan gibi içten içe yaksa da
Ve kalbim beni yıkık bir gemi gibi kayalıklara vursa da
Kalbimin her atışında benliğime seni katan sevgili
Bir zamanlar yanımda olupta şimdi beni tanımayan,
Ben sensiz olsamda hep seni sevmekteyim