Gecenin kanayan yarası oluyorum
Yalnızlığın kuytusunda kayboluyor yüreğim
Rüzgar sızamıyor penceremden
Usul usul kanayan bir yara oluyor karanlık
Avuçlarıma biriktirdiğim yıldızlar birer birer kayıyor
Bir fırtına kopuyor yamacımda
Kirpiklerine tutunamıyorum
Sessizliğe boğuluyor sesim
Konuşamıyorum …
Kayıt Tarihi : 1.9.2006 00:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!