Sensizliği kitaplar yazarak doldurdum.
Sürpriz saatlerde uyandım düşlerimden,
Hasreti çimlendirirken içimde...
Bitip tükendiğimi sandığım bir an;
Dileklerimi azalttım,
Arzularımın volümünü kıstım,
Sağlığımı farkedemedim bile!
Dostlarıma göre; durumum çok ağır.
Ama bu konuda onlara inanmak istemiyorum...
Bak hâlâ sen dökülüyorsun kalemimin ucundan! ?
Ne okudun ki daha sen?
Yüreğimi bir ben bilirim!
Firardakilerse; bu satırlara dökülen...
25.04.2006 / ANTALYA
Yılmaz TürkyılmazKayıt Tarihi : 6.8.2006 15:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!