Sensizlik Şiiri - Kerim Baydak

Mevsimlerden kış, rüzgarlı hava, ayaz,
Sert bir yağmur yağıyor, savurmakta sensiz.
Geziyorum sokaklarda, hep avare, hep yanlız.
Dolaşıyorum sokaklarda, sessiz, sessiz.

Belediye çöp tenekesi yazıyor, üzerinde bir köpek.
Sessizce karıştırıyordu, yiyecek bir şey umut ederek.
Karnı açtı, hem yorgun, ve de vücudu titreyerek.
Yaşamdan bıkmış gibi zorla çöplerde ilerleyerek,

Bir köpek, bir deli, yolda arasıra geçen arabalar.
Kuzey kutbu gibi her taraf, soğuk, buz kesen ayaz.
Yokluğun yakıyordu cehennem gibi, benim için yaz.
Unutmak istiyorum, kaysın gözlerimden hayalin sessiz.

Yanımda hayalin, kaldırımlarda yürümek zor oluyor.
Sanki dünya sırtımda, dayanamıyorum ağır geliyor.
Arkamdan gelen topal kedi bile sollayıp geçiyor.
O kadar dar geliyor ki sokaklar, sanki beni boğuyor.

Adıyaman