Önünde yürüdüğümüz Maçka oteli artık yok.
Saçlarına taktığım ilk çiçeği bize sunan ağaç kupkuru.
Seninle el ele yürümeyince yağmur bile ıslatmıyor tenimi.
Ve akşam güneşleri yüzünü aydınlatacak bir güzel bulamıyor sen cam kenarına oturmayınca.
Aşk filmleri bile mutlu sonla bitmez oldu.
Biz olmayı hatırlatan şarkılarda olmasa hiç çekilmez bu hayat.
Ve hala seninle yaşlanma umudum olmasa inan yaşanmaz.
Kayıt Tarihi : 9.12.2005 05:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Unrealist](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/09/sensizlik-227.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!