Sensizlik Şiiri - Refik Özsoy

Bir zordu yanlızlığım
Umutsuzluktu huzursuz gecelerim
Ateş değildi belki yangınlarım
Ama bir kor kadar yakıyordu acınası düşlerim

Hayallerimiz vardı
Ben son şarkıların adamı olacaktım
Sense
El değmemiş sevdalarda kalacaktın

Direnmemiştim yokluğuna direndiğim kadar sana
Azametiyle karşımda duran tek keder oldu sevdan
Serseri mayınlar bile korku vermemişti gidişin kadar bana
Son bir tövbem var oda ya sensizliğe yada yokluğuna

Hani o son duan vardı ya yaradana
Sönmesin demiştin yüreğimdeki sevdam
Şükürler olsun tek rabbim olan ALLAH'ıma
Senden bana bıraktığı ezilmemiş hatıralarıma

Bir aşıktı belki dizeleri bir bir sıralıyan
Bir sarhoştu yangıları ezercesine hiç sayan
Yasaklarıma gem vurdum yüreğim bu gece
Mahpusum sözlerinin tek bir zerresine