Bu şehir beni boğuyor ilmik ilmik
Yağmur tutsak buluta, eve kapandım
Fotoğraflar çerçevemde tastamam
Geçmişe bakmaktan ne kadar usandım
Rüzgar kapımı çalıyor heryer ıssız
Hayalinle başbaşa , eve kapandım
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta