Sensizlik Şiiri - Adem Taşdemir 2

Bulutlar ağlardı halime
Nice düştüm bu gurbete
Kim bilir ne çekeceğimi
Ölüm müydü yoksa tek çare

Halim harap yalnızım sanki bu elde
Unutulmuş gül gibi bir yerde
Sensin bu derdime tek derman
Sensizliğe uyanmak da var bu düşte

Sarı bir bozkır gibi yüreğim
Issız ve bir o kadar yalnızım
Daldan düşmekte olan bir yaprağım
Umudum, hayallerim tükenmek üzere

Özledim; eskiyi, yeniyi, her şeyi
Acıları, hüznü, mutluluğu, kederi
Bilmem nedendir içimdeki bu sıkıntı
Anladım dertlerim hep sendendi.