Sensizlik Şiiri - Rıza Sönmez

Sensizlik
Sensiz zamanlardı gözyaşlarının
Feryat figanı dilinde
Kayıp kentlerde yitirilen umutlardı
Bulutlarında boşalan yağmurunda
Gülüşün yansır zamansız gözlerime
Bir çiçek solarken toprağında
Rüzgarına bilenir dağlar
Yükseğine inat, gölgesine inat
İhaneti yaşar insan kendi düşünde
Dününde kalan sesin yankısında
Zaman anlamsızlığı yükler
Tenin bedene sevdasında
Alevinde yanar gece kendi külünde
İstilacı aşkların denizinde
Çürüyen yüzüdür yeryüzünün
Mekansız hayallerinde yansır
Bir sevda sözü yokluğunda

rıza sönmez