Sensizlik Şiiri - Sefa Çelik

Ve sessizlik
Her şeyin başladığı yerde,
Umutlar filizlenir ve yeniden yeşerir kelimeler gönülden
Ruhlar susunca gecenin derinliğin de,kalp konuşur seni kendiyle
Ve şiir başlayacak yeniden
Her şeyin başladığı yerde

Bir nefes,bir an,sonsuzluk gibi seni düşünmek
Unutulmayacak olan sensin sevgilim
Gözlerinde ki saklı bilmeceyi çözersem eğer
Yıldızlar dokunacak tenine
Ay karanlık gecede saklayacak ışığıyla bizi

Sonra sabah olacak
Bir serin rüzgar esecek sessizliğin ortasında
Bir umut saracak yeniden
Duvarda yansımaları gülüşlerinin
Ve bir gözyaşı düşecek yanağından sevinçten
Gölgeler dans ederken usulca
karanlıktan aydınlığa

Ve sabahın ilk ışıkları vurduğunda,
Gözlerimiz deki derinlik yankı bulacak.
Bir nefes daha, bir an daha,
Seninle sonsuzluğun eşiğinde durmak.

Sessizlik konuşacak bu kez
Kelimeler kifayetsiz
Ama kalplerin fısıltısı her şeyi anlatacak
Aşkın gizemi çözülmemiş bilmece gibi.

Ellerin ellerimde zaman kaybolacak,
Bir yıldız kayacak geceye inat
Ve biz yine her şeyin başladığı yerde
Bir kez daha bulacağız kendimizi
Ruhların sonsuz bir dansında
Sevdayla aydınlanmış karanlıkta

Şiir, hiç bitmeyecek bir döngü
Her son yeni bir başlangıç olacak
Ve umut, her nefeste yeniden yeşerecek
Tıpkı sabahın serin rüzgarında olduğu gibi
Ve şiir yeniden başlayacak
Her şeyin başladığı yerde

Sefa Çelik