Sensizlik Şiiri - Ferhat Parlak

Bir sabah uyandım, gözlerimde boşluk,
Gidişinle içimde bir şeyler kırıldı.
Zamanın acımasız akışında kayboldum,
Sokaklar sessiz, kalbim tarifsiz yaralı.

Birlikte yürüdüğümüz yollar, şimdi sessiz,
Kahkahaların yankısı silindi duvarlardan.
Her anımda sen, her adımda eksiklik,
Sensizlik, soğuk bir gölge gibi sardı beni.

Geceleri yıldızlara anlattım derdimi,
Gündüzleri gölgemle savaştım çaresizce.
Ne seni unutturabildi geçen zaman,
Ne de acını dindirebildi kalbim.

Yarım kalan cümleler, yarım kalan düşler,
Her köşede bir hatıran, her adımda özlemin.
Kalbimde taşıdığım izlerinle yaşıyorum,
Sensizliğin acısı, hep içimde bir yara.

Bir gün döner mi diye bekledim sessizce,
Her kapı çalınışında kalbim hızlandı.
Ama bil ki, sen de benim gibi,
Bu aşkın izlerini taşıyorsun bir yerlerde.

Şimdi sensizim, hayat yarım kaldı,
Ama biliyorum, bu acı da geçecek bir gün.
Kalbimdeki yaralar sarılacak yavaşça,
Ve sen, hatıralarımda yaşamaya devam edeceksin.