Güneşi olmayan gökyüzü gibi
Sessiz ve hüzünlüyüm…
İçimden geçen kelimeler,
Dudaklarımın mührünü açmıyor...
Kâbuslarım bölerken uykularımı,
Korkularımla baş başa kaldım, gecenin yalnızlığında...
Zaman her şeyin ilacı ise,
Neden iyileşmiyor kalp sızılarım…
Oysa gözlerin gözlerime değse,
Ellerin ellerimi avuçlarına alsa,
Gönlün güneşlerini vursa kıyılarıma,
Yüreklerimiz kavuşurdu inşirah ferahlığına…
Yüzümüzde mutluluk, içimizde huzur,
Ve dilimizde şükür kalırdı bizden kainata…
Kayıt Tarihi : 13.5.2024 15:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!