Karabulutlar çöküyordu üstüme
yağmur oluyordu, yalnızlık oluyordu, özlem oluyordu.
İnce ince yağıyordu sineme, can yakarcasına...
Kokusu siniyordu tenime
Usul usul geçiyordu zaman ardına bakmadan.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta