Sensizlik Şiiri - Raziye Sayaslan

Ben seni sevdim.
Öyle çok sevdim ki, ızdırabımdan ölmeyi istedim
Sabahlar yoldaşım, geceler sırdaşımdı,
Gözlerinde kayıptı yüreğim.
Dudakların Tanrı'nın bir lütfuydu,
Gamzelerin, benim yegane mezarım.
Ellerinin sıcaklığını yüreğimde hissettim,
Ama aciz bir kuştur kalbim;
Senin kafesinde ama çaresiz.

Ben seni özledim.
Öyle çok özledim ki, dinmedi yalnızlığım.
Oysa yalnızlık bile bir başına değildi,
Sonunda da olsa bir eşe sahipti,
Ama ben o kadar bile olamadım.
Sensiz her şey yarım, her şey eksik.
Sensiz her şey pişmanlığım...
Kalbin koskoca bir hapishane,
Ve ben orada mahpusum,
Asla bitmiyor yürek zindanlarım...

Seni seviyorum.
Ve ben, yine kayboldum gözlerinde.
Özlüyorum, sonlanmıyor bu çılgın aşk.
Şarkılar anlamsız, boş bir kelam,
Ve bana tüm aşklar yasak.
Kanadıkça kanatıyor yalanlara inat,;
Acılarım...