Gecenin karanlığı sarar bedeni
Her bir adımda bir hüzün çalar kapımı
Sensizliğin verdiği acı aştıkça bedeni
Vücut taşımaz artık bu yükü
Kalp der bırak, bırak artık beni
Artık her sözde bir efkar var
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta