Yorgunluk
Sararken bütün bir ömrümü
İnsanlara anlatamıyorum
İçimdeki kördüğümü
Bıkkınlık
Yansırken aynalarda yüzüme
Odalara kapanıyorum hep
Duygularımı erteliyorum yeni güne
Sessizlik
Kuşatırken yaşadığım küçük şehri
Zaman duruyor penceremde
Gizliyorum yüreğime ümitleri
Sensizlik
Kalırken hüzünlü gözlerime
Yine defterlere gömülüyorum
Ağlıyorum ardından şiirlerimle...
DOĞA CAN KARACA
20.10.2018
Kayıt Tarihi : 1.11.2018 22:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!