Sensizliği anlatmaya yetmiyor tüm bildiklerim
Anlatamadığım için susuyorum
Oysa tutunacak tek dalım sendin
Öyle bir boşluktayım ki şimdi
Tutunamadığım için düşüyorum
Bakma acımasız görünüşüme
Ve aldırma hoyratça sözlerime
Öyle kırılgan bir kalbim var ki benim
Kırıldıkça hep kanıyorum
Yüzüme gülene hemen inanırım
Ve tatlı bir söze aldanırım
Onca dost, onca seven gördüm ki
Sırtımda dostun izini
Kalbimde sevgilinin izini taşıyorum
Bakma sen sağlam duruşuma
Ve aldırma sensiz yaşıyor olmama
Bir görsen öyle yordu ki sensizlik beni
Ölemediğim için yaşıyorum
Şimdi paramparça tüm duygularım
Yıkık dökük gönül evim
Öyle bir enkazın altında kaldım ki
Çırpındıkça batıyorum
İçten içe dolup taştım
Tamda palyaçonun dediği gibi
Ağlayamadığım için gülüyorum
Öyle bir boşluktayım ki şimdi
Kim bilir belki de bu son gecem
Sensizliğin dibinde
Göz kepenklerimi
Sonsuzluğa kapıyorum
Kayıt Tarihi : 12.11.2020 10:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!