Anlayamaz hiç kimse,
Olmayışının benden alıp götürdüklerini.
Duyamaz hiç kimse, içine düştüğüm yoksulluğun sesini.
Söyleyemem ki sana,
Seni her düşündüğümde, hangi zorluklara karşı dirildiğimi.
Eğer hala yaşıyorsam,
Bil ki, aldığım her nefes, seni kalbime taşıyor.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta