Anlayamaz hiç kimse,
Olmayışının benden alıp götürdüklerini.
Duyamaz hiç kimse, içine düştüğüm yoksulluğun sesini.
Söyleyemem ki sana,
Seni her düşündüğümde, hangi zorluklara karşı dirildiğimi.
Eğer hala yaşıyorsam,
Bil ki, aldığım her nefes, seni kalbime taşıyor.
Yalan dediğin her şey, benim için anlamını yitirdi,
Belki de, bunca yıldır gördüğüm, duyduğum,
Bildiğim her şey, içi boş hayallerden ibaretti,
Ama, inandığım tek şey var ki,
Onun adı da, sevgi.
Eğer hala yaşıyorsam,
Bil ki, bu sana karşı olan sevgimin özlemi.
İsmimi andığında, içinden neler geçiyor bilemem,
İsmini andığımda, gözlerim hüzünlenir,
Damarlarımda, sonsuz bir huzur alevlenir,
Şimdi sen, yanımda yoksun,
Söylesene, bedenim bu geceye nasıl direnir…
Aralık 2005
Kayıt Tarihi : 2.7.2017 14:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yunus Kılıçlı](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/07/02/sensizlik-1296.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!