Şehirler sensiz yalnızlık kokuyor.
Beni gören herkes seni soruyor.
Acılı nefestir yalnız başıma yürümek,
Seni bir daha yanı başımda görememek.
Dağlar dayanmaz yüreğimdeki acıya.
Kelimeler kifayetsiz yokluğunu anlatmaya.
Sensizliğinde ateştir tenime dokunan su.
Bağrımdan yükselir semaya hu hu.
Ellerimde tatlı gülüşlü fotoğrafların.
Bağrıma basılı sen kokan hatıraların.
Can parem bak yine okunuyor ezan!
Aklıma düşüyor namaz kıldığın an.
Gökyüzünde sen diye sevdiğim yıldızım var.
Sensiz iki cihan bana dar.
Yad ellerin sevgisi ısıtamaz yüreğimi.
Sensiz neyleyeyim baharı, gökyüzünün maviliğini.
Sen olmadan güneş karanlıktır bana.
Kışı yaşıyorum yazın ortasında.
Zaman hoyratlık mı yapıyor ne?
Neden geçip gitmiyor kalakalmış kapımda?
Şarkılar kuru bir cızırtı kulaklarımda.
Bülbüller ağıtını yakar, yoldaştır acıma.
Senle savruldu mutluluğum kara toprağa.
Ellerim semaya açık, anlatırım seni Allah’a.
Varlık içinde yokluğu bana sor.
Sevdiğini kaybetmek ne de zor.
Rüyalarım senle bezeli ciğer parem!
Geceler dursun yerinde uyanmayayım.
Güneş küsse de dünyaya sabah olmasa.
Üflesin İsrafil suru da kavuşayım sana.
Bekleyişim ne son olacak ne de son bulacak.
Seni düşünmeden geçirdiğim vakitler,
Ömrümden sayılmaz seni anmadığım saatler.
12.03.2016
Kayıt Tarihi : 12.3.2016 18:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!