Sensizlik Şiiri - Abdurrahman Atabey

Sensizlik

Yüzünün coğrafyasına yaptığım her keşif
Yeni bir acı ve kederdi
Çizdiğim her siluet bir hicran
Dokunduğum her bakış bir özlemdi
Oysa ben
Umut denizlerinde kulaç atmak
Çağlayanlarında serinlemek isterdim
Martılarla pencerelerinin buğulu camlarına
Çiğ taneleri taşımak
Korsanların sakladığı büyülü sözcüklerini
Hatıra mahzenlerinde toplamak isterdim
Nafile bir haykırış olsa da
Özlemi yüreğimi yakan gözlerin
Bir bahar muştusu
Bir melodi misali kaşların
Kirpiklerin şairlerin gizemi
Zülüflerinin kokusu meftun eder
Kanatsız ve halsizim gözlerin yangın yeri
Sensiz zihnimin simyası param parça
Bir dağ kadar büyük
Bir ova kadar geniş yalnızlığımı
Bir kerecik endamını gören yıldızlar bilir
Tutundum kelebek misali ışığına
Buzulların arasında kalsam bile
sensizlik yakar yüreğimi

Abdurrahman Atabey
mayıs 2012 Diyarbakır