Sensizlik Şiiri - Aslı Burcu Deniz

Zor dediğim sayısız mektubun içinde kolayı buldum.
Ben hayatı hayatta değil, gözlerinde istedim.
Ya da keşkeler olmadan yürüdüğüm bir yolda;
Seni sensiz kalınca, sokakta üşürken özledim...

Beni düşünüp dinlediğin, sesimi duyduğun bir anda,
Ne kadar "sen" demek istediğimi görürsen eğer;
Elini kalbine koyup bir başta veya sonda,
Benim seni sevmek için olduğumu sezer gölgeler.

Gözyaşın yerine yağmurlar,sen yerine sensizlik...
Yağmurla karışmış aşk masallarına yazdığımda,beni;
Beni kum tanesi gibi sürükler gözlerim dolduğunda.

Gülümserken akşamın yalanlarına kapılır insan...
Keşke bir yalanla uçup gelsen pencere pervazıma.
Keşke gülümseyen her tebessümle yanımda olsan.
Adın yazıyor her harfle hecenin karşısında...
Ne olur bırakma sana bakarken satırımda;

Gökyüzünün şiirinde yıldız olmuş gözlerine baksam.
Toprağın kollarına kavuşmadan son kez görebilsem;
Ellerini tutup yürüyebilsem her nefes aldığında.

Gözlerinden akarken hüzün demetleri yüreğime;
Yarınlar ararım ve gözlerinden son bir yaş.
Ne sen dökesin, nede satırıma sıkışmış arkadaş.
Ben giderken sana çığlıklarım süsler sokakları...
Beni unutturmasın o yağmurlu aşk masalları.

Artık sen değil, bulutlar ağlasın yağmurlarıyla;
Sen değil gözlerin gülsün o masum sevdasıyla...
Kalbine açılmış açılmayan yalnızlıklara yazarken
Sen değil, benim aşkım sarılsın sana kollarıyla.
Sana süsler çığlıklarım sokakları,ben giderken...
Seninle mehtap özlemi çekerken usulca biliyorum.
Yağmurlu aşk masalları dinle, şafak sökerken.
Bilmediğini bilsemde:"Seni sevmeyi seviyorum"...