Sensizlik Şiiri - Bedirhan Almas

Seni..
Satır satır yazıyorum,
Yüreğimin soğuk duvarlarına..
Önce bakmaya kıyamadığım,
Gözlerini çiziyorum ağlaya ağlaya..
Sonra!
Sonra başlıyorum seninle,
Sessiz sessiz konuşmaya..
Dün geceden kalma üşümeyi,
Anlatır gibi..
Tütün kokan nefesimi anlatır gibi..
Işıksızlığa mahkum olmuş odamın,
Karanlık yüreğimi anlatır gibi..
Kısacası,
Sensizliği anlatır gibi..
Bakıyorum ya bazen gözlerine,
İşte o an!
Gözyaşlarımı siler gibi bakıyorsun ya,
HIÇKIRIKLAR,
ÇIĞLIKLAR başlıyor içimde..
Edep adap bozup,
Bir ayyaş misali,
Ana avrat küfürlerle..
Saç baş yoluyor dilim..

Bazen,
Dayanılmaz çekilmez,
Bir baş ağrısı oluyor (SENSİZLİK) ..
Bazende,
İntiharın eşiğinden dönüyorum,
YARADANIMDAN korktuğumdan..
Bazen tebessümle uyanıyorum ki,
Sanki hiç gitmemişsin gibi..
Bazende!
Öyle uyanıyorum ki,
Sanki,
Sanki bedenim göçük altında kalmış gibi...
Göçük altında kalmış gibi...
(bedirhan almas)