Sessizce gidişin bitirdi beni,
Dur gitme demeye dilim varmadı.
Sensiz kaldığım o zamandan beri,
Hiçbir kimse hal-hatırım sormadı.
Gidişinle gözyaşlarım çağladı,
Garip gönlüm karaları bağladı,
Sensiz kalmak yüreğimi dağladı,
Gözyaşlarım hiçbir zaman durmadı.
Gün geçtikçe azdı, gönül yarası,
Vücudumu sardı, aşkın beresi,
Rengim oldu tam bir kömür karası,
Sensiz kimse bu yaramı sarmadı.
Dertli gitti danışmaya hocaya,
Dedi ki gündüzüm döndü geceye,
Söz kalmadı, alfabeye-heceye,
Bu halimi hiç iyiye yormadı.
KONYA-30 Nisan 1990
Cafer AKSAY
Kayıt Tarihi : 10.5.2015 12:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yalnızlık ve sevdiğinden ayrı kalmayı kaleme almaya çalıştım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!