Sensizlik Şiiri - Tezcan Bilgiç

Ben gözlerine bakmaya kıyamazken,
Sen gönlüme saplıyorsun hançeri.
Sesim çıkmıyor,
Ölüm senin ellerinden gelsin varsın,
Sonuçta yanımda sen varsın.
Hasretin damla damla yağıyor,
Her damla seni dahada sevdiyor.
Rüzgarlara, fırtınalara dayandım da
Bir yokluğun bana ızdırap.
Dayanamıyorum artık,
Gelsende, gelsende
Sen sıksan kafama kör kurşun,
Sen saplasan kalbime paslı bıçak,
Sen dokunsan son bir kere elime,
Ölüm sendenken o bile güzel işte,
Ve şimdi sesim kısılıyor.
Gözlerim her yerde gözlerini arıyor.
Başkası ile gördükçe kalbim duruyor,
Gel artık sevdiceğim...
Elini kalbime koy bir kere,
Sesini dinle sen diye atan canda,
Gel, gel işte...
Adresim belli,
Sensizlikteyim...