Sensizlik Şiiri - Yavuz Üzüm

Ben yaşamayı sende buldum
seni uzaktan seyredip durdum
yüreğime iki kelepçe vurdum
kim ne bilsin karşılıksız yar oldum

bırakın içim içimi yiyor
o artık geri gelmiyor
benden uzaklaş diyor
acı çektiğimi bilmiyor

hayat bu çektiğin acıyla dolu
bak sensiz geçen kaç gün oldu
beni sol taraftan bilmeden vurdu
yazarken gözüm yine yaşla doldu

ben bu kadar karamsar mıydım?
keşke seni hiç tanımasaydım
hep böyle tek tabanca kalsaydım
dün yine senin için isyandaydım

geçmiş karşıdan sensizliğe bakıyorum
belki içi bomboş hayallere dalıyorum
hayat denen bu yolda yalnız yürüyorum
rotası olmayan gemide meçhule gidiyorum