Sensizlik Şiiri - İlyas Özmen

Mevsimlerden sonbahar aylardan Ekim
Sensizliği yaşıyorum
Günlerden Pazar içimdeki seninle
Sensizliği yazıyorum
Önce üşüyor sonra yanıyorum
Hasta misali
Bazen gülüyor bazen ağlıyorum
Deli misali
Ve anlıyorum ki gülüm sensizlik çok acı
Sensizlik dipsiz bir kuyu fırtınalı bir deniz
Beni boğan beni yutan
Sensizlik hain bir pusu
Beni sırtımdan vuran
Sensizlik kızgın bir güneş
Beni amansızca yakan
Ve çisil,çisil yağan bir yağmur
İliklerime kadar ıslatan
Ve acı bir yel kanımı donduran
Ve ıssız bir gece insafsızca korkutan
Ve korkunç bir hayal kendimi unutturan
Ve kalbimde yara içimi acıtan
Ve umutlarımda solan sen
Ve hayallerimde kaybolan sen
Sensizlik çekilmez kahır korkunç bir ölüm
Sensizlik süngü ucunda yaşamak gibi bir şey
Sensizlik çok acı be gülüm
Sensizlik çok acı! ...